Een weekendje aan Waha beach - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Daniëlle Lommen - WaarBenJij.nu Een weekendje aan Waha beach - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Daniëlle Lommen - WaarBenJij.nu

Een weekendje aan Waha beach

Door: Daniëlle

Blijf op de hoogte en volg Daniëlle

11 Mei 2011 | Indonesië, Batavia

Hallo iedereen,

Vorige week maandag ben ik s’ avonds mee gegaan met Sintesa naar Patuno resort en hebben daar gegeten. Het was een erg gezellige avond.
Dinsdag na het kantoor liep ik naar huis en onderweg hoorde ik gemiauw van baby poesjes. Ze lagen in de berm bij een doos die was omgekiept. 2 baby poesjes zagen er slecht uit en 2 andere poesjes waren uit de doos gekropen en hadden ook erge honger.. Ik heb ze mee genomen naar huis, maar ze waren niet echt welkom…. Ik heb ze proberen eten te geven, maar omdat ze nog blind waren aten ze niet. Toen ben ik gaan kijken of ik de moederkat kon vinden en heb de poesjes op dezelfde plaats terug gebracht in de hoop dat moederkat ze daar vind:( Ik voelde me erg slecht om ze achter te laten, maar wist dat ze sowieso dood zouden gaan aangezien ze er ziek en uitgehongerd uit zagen en het niet echt gerespecteerd werd dat ik ze mee naar huis nam…

Woensdag op het kantoor heb ik nog een interview gedaan met Sadar. Hij werkt voor het WWF Outreach Team. Hij gaat ook naar de locale mensen toe (als facilitator). In de namiddag ben ik met Ndrey naar Waha beach gegaan. We hebben er gesnorkeld, maar het zicht was erg slecht. We werden uitgenodigd om bij Umi en Aci in het hutje te eten en ik toen Naga terug kwam van het vissen heb ik tonijn van hem gekocht voor bij Sintesa te eten (hier eet ik bijna altijd met iedereen die er werkt).

Donderdagochtend ben ik met hele gezin (waarbij ik verblijf) naar de haven gegaan. Hardin en Lia brachten zusje Agu naar Makassar waar ze gaat studeren. Ook heb ik afscheid genomen van nichtje Nani, want die zal binnenkort van een kindje bevallen in Kendari (waar haar man is).
Donderdag op het kantoor heb ik nog een interview gedaan met Pak Sahri van TNC. In de avond ben ik met Ndrey naar Patuno gegaan en ik heb er eindelijk genoten van een Indonesisch biertje haha. We mochten er gratis eten en ik heb veel met de engelse marine bioloog gepraat en nog twee aparte toeristen uit Wenen leren kennen. Toen we terug naar huis gingen waren er verschillende feestjes op straat. De feestjes worden door de mensen die er wonen zelf georganiseerd (omdat er hier geen uitgaansgelegenheden zijn). Er stonden allemaal stoelen buiten en mensen en kinderen waren aan het dansen (traditionele dans). Ik wilde er graag heen, maar Ndrey legde me uit dat als ze er drinken en ik ze afwijs om te dansen dat ze het dan misschien verkeerd opvatten. Toen we erdoor heen reden riep iedereen weer naar me, nu begreep ik ook waarom het beter is er niet tussen te gaan dansen haha.

Vrijdag in de pauze was ik even naar Wisata restaurant gegaan (aan het water) met Chini, Tati en Ndrey. Na het werk ben ik met Ndrey naar Waha beach gegaan waar we een weekendje door hebben gebracht aan de kust in het hutje van Umi, Aci en kindjes Uci en Amy.
Bij waha beach aangekomen hebben we gegeten in het hutje van Umi and Aci. Erna hebben we over het strand gewandeld en nog leuke diertjes gezien zoals een grote zeekomkommer en heel veel krabben. In de hut waar we sliepen moest ik erg lachen met de wc en douche. Het is gewoon plassen in een hoekje en dan valt het door het hout naar beneden. Haha
Er waren veel muggen, ze stoken zelfs door mijn laken heen.
Om 4 uur stonden we op en gingen toen met Naga en Aci met hun vissersboot de Banda zee op. Na 15 minuten zagen we al in de verte dolfijnen. Toen zijn we naar een plaats gegaan waar Aci en Naga altijd veel dolfijnen zien als ze vissen. Hier waren meerdere vissers met lijnen aan het vissen (doorzichtige draad met glanzend haakje aan het eind) en in een cirkel om ons heen zagen we ook de dolfijnen jagen op vis. Ik ben ook in het water gesprongen, maar vertrouwde het niet helemaal (omdat de dolfijnen aan het jagen waren en het zijn toch wilde dieren). Dus ik bleef in het water langs de boot om naar ze te luisteren, veel kon ik niet zien in de diepzee en ben dus ook snel weer het bootje in geklommen haha. Ondertussen waren Naga en Aci aan het vissen. Er werden verschillende kleine tonijnen gevangen en een grote vis waarvan we de naam niet weten (zie foto onderaan, de traditionele naam is Lamada). De vis was zo zwaar dat er een speer nodig was om hem uit het water te krijgen.
Terug bij Waha beach zijn Ndrey en ik met Ima (broertje van Aci en Naga) in de stortregen gaan zwemmen. Het was heerlijk na zo’n lange dag op zee! In de middag ben ik met Ndrey naar Wanci (het ‘centrum’) gegaan om pangsiet te eten. Tijdens zonsondergang heb ik voetbal gespeeld met de jongetjes aan Waha beach. Het was erg grappig, want het zand vloog me om de oren en iedereen duwde elkaar de zee in vanwege de warmte. Er waren veel supporters aan het kijken naar me (hier is het niet normaal dat meisjes voetballen), maar ze vonden het leuk dat ik veel interactie heb met de kinderen. Ook Ima was erg blij met de voetbal die ik gekocht had en aan hem cadeau heb gegeven.
In de avond hebben we gedanst op het strand en ik heb traditionele pasjes geleerd haha. Ook al slapen ze met het licht en de muziek aan, ik heb heerlijk geslapen in het hutje. In de ochtend werd ik wakker door verschillende kinderen die me wilden zien en aan de deur stonden. Na een gezellig ontbijtje heb ik van Ade (zusje Aci en Naga) geleerd op hun scooter te rijden. Er waren weer veel toeschouwers haha. ’S Middags ben ik met Ndrey gaan chillen bij het Wisata restaurant (aan het water in Wanci). Daarna heb ik in een hangmat geslapen bij Waha aan het strand tussen een paar palmbomen. We hebben gewacht tot dat Naga en Aci terug kwamen van het vissen want ik wilde graag zien of ze grote tonijn gevangen hadden. Ze brachten 1 volwassen tonijn mee, waar alleen nog maar de kop en skelet van over was. De rest van het lichaam was op de boot al weg gesneden, want dit werd meteen naar de haven gebracht voor export (met name naar Japan). Van de tonijn vangst is het inkomen van Aci en Naga en vele anderen in Wakatobi afhankelijk (ze verdienen veel meer aan de verkoop van tonijn dan aan andere vissoorten).
Bij Waha Cemara (een stukje verderop van Waha) zijn Ndrey en ik gaan snorkelen. Het is een heel mooie plek om te snorkelen, maar helaas was de stroming erg sterk waardoor het zonder zwemvliezen nog eens extra lang duurde om terug te keren. Toen we terug naar waha beach gingen werden we uitgenodigd door Naga en zijn vrienden om de resten van de grote tonijn op te eten. De tonijn bbq was heerlijk in combinatie met kasowami (lijkt op brood, smaakt bitter) en de zelfgemaakt pikante saus.

Het weekend aan Waha beach was geweldig!

Maandagochtend ben ik met Lia (andere nicht van Hardin en familie) naar het kantoor gegaan. Ze woont in de buurt van mij en werkt ook bij WWF-TNC. Ik ben s’ middags met Rikardo (vriend Saleh van WWF) naar Malobu village gegaan waar het schooltje ligt waar engelse les aan de kinderen gegeven wordt. Bij het schooltje heb ik Saleh, de Outreach Team coördinator van WWF geïnterviewd voor mijn onderzoek. Er waren meerdere facilitators aanwezig om zich hier voor te bereiden voor de meetings met de locale mensen en om evaluaties te houden. Ik moest lachen dat ze met drie personen probeerden om mijn interview vragen en antwoorden te vertalen haha.

Dinsdagochtend moest ik perse van de ‘mama’ van Hardin naar de dokter, omdat alle wonden aan mijn benen ontstoken zijn (blaren van joggen/ voetballen en de muggenbulten). Ik ging naar zusters die werken bij het medisch centrum van de regering, want dit is goedkoper dan naar een gewone arts. Ik heb me rot gelachen daar. Met ‘papa’ van Hardin (werkt bij regering) en Pak Sahri (van TNC) die mee ging als vertaler gingen we ernaar toe. Twee zusters gingen de wonden helemaal schoon maken en ik kreeg gaasjes op beide voeten (erg lollig met slippers aan). Ik kreeg 3 zakjes met pillen (30 pillen) als antibiotica en een zalf, en dat alles gratis. De pillen ga ik niet gebruiken, want van een zakje waar de naam op stond vond ik op internet niet veel betrouwbaars... Met de zalf ben ik nu ook gestopt, want ik krijg meer infecties op mijn benen.
Vanmiddag krijg ik een herbal behandeling (natuurlijke behandeling van een plant) van de moeder van Hardin.. Hopelijk helpt het, want mijn benen zien er niet uit!

Ik ben van plan om vrijdag tot en met maandagochtend naar hoga island te gaan (1,5 uur van Wangi- Wangi af). Hier wil ik gaan duiken en naar het strand (als het goed weer is!). Ik ga alleen en Ndrey heeft vrienden van haar geregeld die me bij de haven ophalen en zorgen voor een homestay adres waar ik kan verblijven. Hopelijk zit het weer een beetje mee…

Tot over een paar weekjes!

  • 11 Mei 2011 - 11:38

    Fre:

    Hey Dani!
    Ik vond het wel weer eens tijd worden voor een update van jou in Indonesie. Wat is er veel gebeurd in de tussentijd! Echt super leuk om het allemaal te lezen/zien. Wel zielig van die katjes, maar that's nature...Ben blij dat alles goed met je gaat, behalve je benen dan hehe Grappig hoe je er zo nuchter over schrijft; Je benen zijn half 'weg aan het rotten' maar dat mag de pret niet drukken. Hopelijk heeft die behandeling een beetje geholpen. Met mij gaat ook alles goed. Net terug van een paar daagjes New York en nu weer vol aan de bak voor school. Tot over 3 weken!
    x Fre

  • 11 Mei 2011 - 19:40

    Charlotte:

    Heey Danie,
    Echt mooi om te lezen al die verhalen die je meemaakt daar. Ben trots op je!! Zou niks voor mij zijn al die muggen..haha. Nog maar 3 weken en dan ben je weer terug. De tijd gaat echt super snel.
    Verder niet veel nieuws hier. Het gaat goed op het werk, wel een drukke periode nu...
    Ben echt toe aan vakantie. Maar ga ook paar dagen naar Barcelona en weekje naar Kreta dus heb iets om naar uit te kijken.
    Succes nog daar en geniet van je laatste weekjes...tot snel meid!!
    xx Char!

  • 17 Mei 2011 - 08:30

    Karin:

    Hoi Daniëlle
    Lekker zo´n weekendje weg op het eiland. Er komen veel leuke, spontane, acties, zomaar uit het niets. Het is wel een relaxte sfeer daar, niets moet op uur en tijd! De tocht met de dolfijnen was wel cool en avontuurlijk. Jij 'vaart' wat af in de regio. Ik hoor van Luuk dat je ook nog 'hopt' van eiland naar eiland voor jouw werk. Best grappig dat je ook nog 2 Europeanen mocht ontmoeten, geeft toch even weer een beetje een 'thuisgevoel'. Dit thuisgevoel komt nu steeds dichterbij, nog maar twee weekjes, dan ben je weer in ons 'kikkerlandje'!!
    Groetjes Karin, Geert, Luuk.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Daniëlle

Actief sinds 19 Jan. 2011
Verslag gelezen: 430
Totaal aantal bezoekers 42796

Voorgaande reizen:

28 Maart 2011 - 01 Juni 2011

Trip naar Maleisië en Indonesië

Landen bezocht: